Bir Şiir, Bir Şarkı
Güneş şimdi daha parlak,
Fark ettim ki umut daha da gösteriyor ellerini.
Gün geçtikçe daldaki o yaprak,
Rüzgâr savursun istiyor bedenini.
Rüzgâr şimdi daha usul,
Fark ettim ki sözler daha utangaç, eller daha titrek.
Sen olduğun yere bağdaş kur,
Geçmiş hep sana gelecek.
Renkler şimdi daha pastel,
Fark ettim ki sırlar daha gizli, düşünceler daha sesli.
Bu mavi gök, bu tonlar, bu sesler…
Umudu içinin orta yerine dolduracak hepsi.
Sözler şimdi daha da havada,
Fark ettim ki her ihtimali düşünen kaygılı gözler
Görmesem de tam karşımda…
Bil ki ikimizi korkuya götüren şey geçmiş değil, geçmemişler.
Ben fark ettim ki, zaman atabilir de
Tutabilir de kollarımızdan.
Bir şiir, bir şarkı silkeleyebilir de
Sarılabilir de uzuvlarımızdan.